علايم ، علل و درمان بيماري مياستني گراويس
بيماري مياستني گراويس چيست؟
مياستني گراويس با نماد MG در نورولوژي نوعي فلج ماهيچهاي است كه علت آن فعاليت ايمني بر ضد پروتئينهاي گيرندهٔ استيل كولين در سيناپس عصبي-عضلاني است در اصل Ach يا استيل كولين وجود دارد اما گيرنده اش وجود ندارد دقيقاً مثل ديابت نوع ۲. اين بيماري مخصوص صفحات انتهايي عضلات مخطط است كه بيشتر زنان را گرفتار ميكند. ماكزيمم شيوع آن در دهههاي سوم يا چهارم زندگي است، ولي امكان دارد در هر دورهاي از زندگي، از بچگي تا پيري ديده شود، البته در افراد مسن مرد و زن به يك اندازه مبتلا ميشوند.
مياستني گراويس درمان, بيماري مياستني گراويس چيستضعف در ارتباط با MG به طور معمول با فعاليت بيشتر بدتر مي شود
علائم بيماري مياستني گراويس :
علائم اصلي مياستني گراويس ضعف در عضلات اسكلتي است (عضلات تحت كنترل شما هستند). عدم انقباض عضلات به طور معمول اتفاق مي افتد زيرا آنها نمي توانند به تكانه هاي عصبي پاسخ دهند. بدون انتقال صحيح ضربه ، ارتباط بين عصب و ماهيچه مسدود شده و ضعف حاصل مي شود.
ضعف در ارتباط با MG به طور معمول با فعاليت بيشتر بدتر مي شود و با استراحت بهبود مي يابد. علائم MG مي تواند شامل موارد زير باشد:
مشكل در صحبت كردن
مشكل در بالا رفتن از پله ها يا بلند كردن اجسام
فلج صورت
تنفس سخت به دليل ضعف عضلاني
مشكل در بلعيدن يا جويدن
خستگي
صداي خشن
افتادگي پلك ها
دوبيني
همه علائم را ندارند و و ميزان ضعف عضلات مي تواند روز به روز تغيير كند. در صورت عدم درمان ، شدت علائم به طور معمول با گذشت زمان افزايش مي يابد.
چه عواملي باعث ايجاد مياستني گراويس مي شود؟
مياستني گراويس نوعي اختلال عصبي عضلاني است كه معمولاً در اثر يك مشكل خود ايمني ايجاد مي شود. اختلالات خود ايمني هنگامي رخ مي دهد كه سيستم ايمني بدن به اشتباه به بافت سالم حمله كند. در اين شرايط ، آنتي بادي ها ، كه پروتئين هايي هستند كه به طور معمول به مواد خارجي و مضر بدن حمله مي كنند ، به محل اتصال عصبي عضلاني حمله مي كنند. صدمه به غشاي عصبي و عضلاني باعث كاهش اثر ماده انتقال دهنده عصبي استيل كولين مي شود كه يك ماده مهم براي برقراري ارتباط بين سلول هاي عصبي و عضلات است. اين امر باعث ضعف عضلات مي شود.
علت دقيق اين واكنش خود ايمني براي دانشمندان مشخص نيست. طبق نظريه انجمن ديستروفي عضلاني ، اين است كه پروتئين هاي خاص ويروسي يا باكتريايي ممكن است بدن را به حمله استيل كولين ترغيب كنند.
مطابق با انستيتوي ملي بهداشت ، MG به طور معمول در افراد بالاي 40 سال اتفاق مي افتد. زنان احتمالاً در دوران جواني تشخيص داده مي شوند ، در حالي كه مردان احتمالاً در 60 سال يا بالاتر تشخيص داده مي شوند.
مياستني گراويس درمان, بيماري مياستني گراويس چيستمياستني گراويس نوعي اختلال عصبي عضلاني است كه در اثر يك مشكل خود ايمني ايجاد مي شود
تشخيص مياستني گراويس :
پزشك معاينه فيزيكي كامل و همچنين تاريخچه مفصلي از علائم شما را بررسي مي كند. آنها همچنين يك آزمايش عصبي انجام مي دهند. اين ممكن است شامل موارد زير باشد:
• رفلكس هاي خود را بررسي كنيد
• به دنبال ضعف عضلات هستيد
• چك كردن صداي ماهيچه
• مطمئن شويد كه چشمان شما به درستي حركت كند
• تست احساس در نواحي مختلف بدن
• تست عملكردهاي حركتي مانند مثل دست زدن به انگشت خود به بيني
تستهاي ديگري كه مي توانند به پزشك شما در تشخيص بيماري كمك كنند عبارتند از:
• تست تحريك عصب تكراري
• آزمايش خون براي آنتي بادي هاي مرتبط با MG
• آزمايش ادروفونيوم (Tensilon): دارويي به نام Tensilon به صورت داخل وريدي تجويز مي شود و از شما خواسته مي شود حتماً حركات عضلاني را تحت نظر پزشك انجام دهيد.
• تصويربرداري از قفسه سينه با استفاده از اسكن CT يا MRI براي رد يك تومور
مياستني گراويس درمان, بيماري مياستني گراويس چيستبيماري مياستني گراويس چيست
گزينه هاي درماني براي مياستني گراويس :
هيچ درماني براي MG وجود ندارد. هدف از درمان ، مديريت علائم و كنترل فعاليت سيستم ايمني بدن است.
دارو :
براي سركوب سيستم ايمني بدن مي توان از كورتيكواستروئيدها و سركوب كننده هاي سيستم ايمني استفاده كرد. اين داروها به حداقل رساندن پاسخ ايمني غير طبيعي كه در MG اتفاق مي افتد كمك مي كند.
علاوه بر اين ، مهاركننده هاي كولين استراز ، مانند پيريدوستيگمين (Mestinon) ، مي توانند براي افزايش ارتباط بين اعصاب و ماهيچه ها استفاده شوند.
برداشتن غده تيموس :
برداشتن غده تيموس كه بخشي از سيستم ايمني بدن است ، ممكن است براي بسياري از بيماران مبتلا به MG مناسب باشد. پس از برداشتن تيموس ، بيماران به طور معمول ضعف عضلاني كمتري نشان مي دهند.
براساس بنياد Myasthenia Gravis of America ، بين 10 تا 15 درصد از مبتلايان به MG تومور در تيموس خود دارند. تومورها حتي آنهايي كه خوش خيم هستند هميشه برداشته مي شوند زيرا ممكن است سرطاني شوند.
تبادل پلاسما :
پلاسمافرس همچنين به عنوان تبادل پلاسما شناخته مي شود. اين فرايند آنتي بادي هاي مضر را از خون خارج مي كند ، كه ممكن است منجر به بهبود قدرت عضلات شود.
پلاسمافرس يك درمان كوتاه مدت است. بدن به توليد آنتي بادي هاي مضر ادامه مي دهد و ضعف ممكن است عود كند. تبادل پلاسما قبل از عمل يا در مواقع ضعف شديد MG مفيد است.
گلوبولين ايمني داخل وريدي :
گلوبولين ايمني داخل وريدي (IVIG) محصول خوني است كه از اهدا كنندگان تهيه مي شود. اين براي درمان MG خود ايمني استفاده مي شود. اگرچه كاملاً مشخص نيست كه چگونه IVIG كار مي كند ، اما بر ايجاد و عملكرد آنتي بادي ها تأثير مي گذارد.
تغيير سبك زندگي:
مواردي وجود دارد كه مي توانيد در خانه براي كاهش علائم MG انجام دهيد:
• استراحت كافي براي به حداقل رساندن ضعف عضلات داشته باشيد.
• اگر از ديد مضاعف رنج مي بريد ، با پزشك خود مشورت كنيد.
• از استرس و قرار گرفتن در معرض گرما خودداري كنيد ، زيرا هر دو مي توانند علائم را بدتر كنند.
اين درمان ها نمي توانند مياستني گراويس را درمان كنند. با اين حال ، به طور معمول شاهد بهبود علائم خود خواهيد بود.
در مورد هرگونه دارو يا مكمل مصرفي به پزشك خود بگوييد. برخي از داروها مي توانند علائم مياستني گراويس را بدتر كنند. قبل از مصرف هرگونه داروي جديد ، براي اطمينان از بي خطر بودن با پزشك خود مشورت كنيد.
عوارض مياستني گراويس :
يكي از خطرناكترين عوارض احتمالي مياستني گراويس، بحران مياستني است. اين شامل ضعف عضلات تهديد كننده زندگي است كه مي تواند شامل مشكلات تنفسي باشد. با پزشك خود در مورد عوارض خود صحبت كنيد. اگر در تنفس يا بلعيدن مشكل داريد ، با اورژانس تماس بگيريد.
افراد مبتلا به مياستني گراويس بيشتر در معرض خطر ابتلا به ساير اختلالات خود ايمني مانند لوپوس و آرتريت روماتوئيد هستند.
گردآوري:بخش سلامت بيتوته
برچسب: ،